به گزارش پایگاه خبری طلوع سیاست
یک کارشناس مسائل آمریکای لاتین اظهار کرد: تصمیم به انعقاد قرارداد همکاری ۲۰ ساله بین ایران و ونزوئلا بیشتر از این که دارای جنبه های اقتصادی باشد، دارای پیام سیاسی است.
رضا طباطبایی، سفیر پیشین ایران در بولیوی در گفت‌وگو با ایسنا، در ارتباط با اعلام تصمیم ایران و ونزوئلا برای انعقاد قرارداد همکاری ۲۰ ساله بین دو کشور به عنوان یک نقشه راه تصریح کرد: دو کشور ایران و ونزوئلا هر دو مورد تحریمهای آمریکا هستند و در بسیاری از مسائل بین الملل دارای دیدگاه های یکسان هستند و این امر مثبتی است که کشورهایی همچون ایران و ونزوئلا که در شرایط مشابهی در عرصه بین الملل هستند و از نظر اقتصادی نیز دارای پتانسیل‌های خوبی هستند و به نوعی می توانند نیازهای یکدیگر را نیز تا حدودی تامین کنند، تصمیم به انعقاد چنین قراردادهایی به عنوان یک نقشه راه بگیرند .
وی با بیان اینکه البته دو کشور ایران و ونزوئلا هر دو به دنبال این هستند که مشکلات تحریمی خود را حل کنند، افزود :ایران در طی این سالها نشان داده است که اگر تحریم های تحمیلی وضع شده علیه آن هم رفع شود و روابطش با غرب عادی شود همچنان همپیمانان و دوستان قدیمی خود را رها نمی کند، اما در مورد ونزوئلا با توجه به نوع فرهنگ سیاسی که آن کشور دارد در این زمینه شک و تردیدهای وجود دارد.
این دیپلمات پیشین کشورمان خاطر نشان کرد : دولت کنونی ونزوئلا به دنبال این است که برای مقابله با اپوزیسیون به رهبری «گوایدو» اقداماتی را انجام دهد و حتی در این زمینه امتیازاتی را به طرفهای غربی و آمریکا بدهد و ممکن است در جریان این بده و بستانها حتی این قرارداد و این همکاری را زیرپا بگذارد بنابراین باید در هنگام چنین قراردادی به این مسئله مهم نیز توجه داشت.
طباطبایی با بیان اینکه نمی توان گفت اقتصاد دو کشور ایران و ونزوئلا مکمل یکدیگر هستند ،ادامه داد: ولی دو کشور می توانند بخشی از نیازهای خود را تامین کنند اکنون نیازهای ونزوئلا بیشتر از ایران است و در مجموع انعقاد چنین قراردادی بیشتر به نفع ونزوئلا خواهد بود. و این می تواند به ونزوئلا در حل بخشی از مشکلات اقتصادی اش کمک کند از جمله اینکه ایران بتواند به ونزوئلا در فروش نفتش کمک کند.
وی در پایان با بیان اینکه فرصتهای اقتصادی خوبی نیز برای بخش خصوصی ایران در زمینه صادرات خدمات فنی و مهندسی و ساختمان سازی در ونزوئلا وجود دارد ، تاکید کرد : البته به نظر من اینگونه قراردادها بیشتر از اینکه جنبه اقتصادی داشته باشد یک نوع پیام سیاسی را مخابره می کند.
انتهای پیام
