به گزارش پایگاه خبری طلوع سیاست مهدی تیموری اظهارداشت: محیطبانان پارک ملی گلستان بهصورت مستقل و نیز در گشتهای مشترک با تیمهای دامپزشکی همه روزه از زیستگاههای حیات وحش از جمله محدوده روستاهای حاشیه پارک که محل تردد دامها است، بازدید میکنند.
وی افزود: دامهای روستاییان حاشیه پارک ملی گلستان توسط تیمهای دامپزشکی علیه بیماری طاعون نشخوار کنندگان واکسینه شدند که این مساله کمک بسیار موثری برای پیشگیری از ابتلای گونههای حیات وحش به این بیماری است.
تیموری اضافه کرد: سرکشی از محلهای تجمع گلههای حیات وحش مانند آبشخورها از جمله در منطقه “میرزابایلو” و محدوده مشترک با منطقه حفاظت شده “قرخود” خراسان شمالی جزو برنامههای محیط بانان پارک ملی گلستان است.
وی یادآور شد: در یک دهه اخیر هیچ موردی از ابتلای حیات وحش پارک ملی گلستان به بیماری ویروسی طاعون نشخوار کنندگان کوچک (پی پی آر) گزارش نشده است.
در همین پیوند چندی پیش غلامرضا محرابی، مدیرکل دامپزشکی گلستان اعلام کرده بود که دام همه روستاییان حاشیه جنگلهای این استان به ویژه دامهای سبک علیه بیماری ویروسی طاعون نشخوارکنندگان کوچک مایه کوبی شدند و تا کنون موردی از درگیری حیات وحش با این بیماری ویروسی نیز مشاهده نشده است.
به گزارش طلوع سیاست، طاعون نشخوارکنندگان کوچک، بیماری قابل سرایت از دام اهلی به حیوانات وحشی بوده و در مکانهایی مشاهده میشود که دام اهلی در تماس با حیوانات وحشی است.
این بیماری متاثر از ویروسی با واگیری سریع بین جمعیت گوسفند و بز بوده که نخستین بار در کشور آفریقایی ساحل عاج گزارش یا مشاهده شد و این بیماری بیشتر در آفریقا، هند، خاورمیانه و ایران اتفاق میافتد که به آن، بیماری طاعون بزی هم میگویند.
علایم بروز بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک با شروع ناگهانی تب، ریزش ترشحات از چشم و بینی، زخم دهان، تنگی نفس، اسهال بدبو و سرفه است و دام مبتلا به شدت لاغر شده و تلف میشود.
به گزارش طلوع سیاست، پارک ملی گلستان بزرگ ترین و قدیمی ترین پارک ملی کشور با مساحت ۹۱ هزار و ۸۹۵ هکتار در شهرستان گالیکش در شرق استان گلستان و غرب استان خراسان شمالی واقع است که در سال ۱۳۵۴ به عنوان ذخیرگاه زیست کره در زمره ۵۰ ذخیرگاه بیوسفری جهان در لیست یونسکو ثبت شد.
بیشتر گستره پارک در استان گلستان، حدود ۳۴ درصد آن در خراسان شمالی و بخش ناچیزی نیز در سرزمین استان سمنان قرار دارد.
گونههای جانوری این پارک شامل آهو، پلنگ، تشی، خرس قهوه ایی، خرگوش، حشره خورها، راسو، روباه، روباه ترکمنی، رودک، سمور جنگلی، سیاه گوش، شوکا، شنگ، قوچ و میش، کل و بز، گراز، گربه پالاس، گرگ، مرال، سمندر، قورباغه جنگلی، وزغ سبز، لاک پشت چهار چنگالی، مارمولک بی پا، مار آبی، مار قیطانی، گرزه مار و افعی قفقازی است.
این پارک دارای سه نوع آب و هوای متفاوت خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب است که همین ویژگی باعث شده این پارک دارای پوشش گیاهی متنوع از استپ خشک تا جنگل انبوه باشد.
در استان گلستان با یک میلیون و ۹۰۰ هزار نفر جمعیت، دامپروری یکی از حرفه های اصلی روستاییان آن به شمار می رود که در این خطه سه میلیون واحد دامی در حال پرورش وجود دارد.