به گزارش پایگاه خبری طلوع سیاست
«آرمان امروز» در گزارشی به نگاه آسیب شناسی در زمینه تغییر نگرش برخی به دو قطبی شدن حجاب میپردازد
موضوع حجاب در جامعه ایرانی، یک مبحث فرهنگی است و به اعتقادجامعه شناسان هیچ زمانی با بگیر و ببند و اقدامات سلبی، در بهبود شرایط آن تاثیری نداشته است. اگر برای مثال بخواهیم به این برخورد سلبی اشاره کنیم، «گشت ارشاد» نمونه بارزی از این اتفاق است، در صورتیکه کارشناسان براین باورند که اگر بهجای اقدامات پلیسی و هزینههای مالی که بردوش پلیس در راستای تاین خودرو و نیروهای گشت ارشاد گذاشته شد یا با انتشار فیلمهایی از درگیری ماموران با زنان بدحجاب، هزینههای معنوی که به پلیس تحمیل گردید، میتوانستند در زمینه فرهنگسازی موفق شودند. هنوز از انتشار فیلم درگیری مامور نیروی انتظامی با زن بدحجاب زمان زیادی نگذشته بود، که فیلمی در شبکههای اجتماعی واریال شد و سبب گردید، جامعه به دو صورت با این فیلم برخورد کند. درگیری ۲ نفر در اتوبوس در رسانههای ضد ایرانی منتشر شد و آنطور که در این ویدئو مشخص است، پس از تذکر یکی از شهروندان نسبت به کشف حجاب در اتوبوس، فرد تذکر گیرنده با کمک یکی از همراهانش اقدام به هتاکی و ضرب و شتم آمر به معروف کرده و با فیلمبرداری از این اقدام خود، آن را منتشر کردند.
درگیری ۲ نفر در اتوبوس در رسانههای ضد ایرانی منتشر شد و آنطور که در این ویدئو مشخص است، پس از تذکر یکی از شهروندان نسبت به کشف حجاب در اتوبوس، فرد تذکر گیرنده با کمک یکی از همراهانش اقدام به هتاکی و ضرب و شتم آمر به معروف کرده و با فیلمبرداری از این اقدام خود، آن را منتشر کردند. فارس گزارش داده عاملان این هتاکی بعد از انتشار فیلم بازداشت شدهاند.
جامعه به سمت دوقطبی پیش میرود؟
«دو قطبی»های مخرب در جامعه خطری است که همواره بزرگان و دلسوزان کشور نسبت به احتمال وقوع آن هشدار میدهند. صدیقه شکوریراد، عضو هیات علمی دانشگاه تهران یکی از چهرههایی است که با استفاده از سالها تحصیل، تحقیق و پژوهش معتقد است، ایجاد دوقطبی فعلی درخصوص حجاب در ادامه جامعه را با شکافهای عمیقی مواجه میکند که جز ویرانگری و رادیکالیسم، نتیجهای به دنبال نخواهد داشت. او با اشاره به این واقعیت که برای ترویج یک امر فرهنگی باید با زبان و ابزارهای مناسب با آن اقدام کرد، ابزار ترویج حجاب را روشهای رسانهای، هنری و فرهنگی ارزیابی میکند. اخیرا به نظر میرسد، یک دوقطبی خطرناک درخصوص حجاب در فضای عمومی جامعه شکل گرفته است. برخی معتقدند برای ترویج و تشویق مردم به استفاده از حجاب باید از روشهای نرم، رسانهای و فرهنگی استفاده شود، نه گشتهای ارشاد و بگیر و ببند.
حجاب یک پدیدار مهم اجتماعی
صدیقه شکوریراد در این رابطه باور دارد: «متاسفانه مساله حجاب در جامعه ایرانی به یک کلاف سر در گم بدل شده است. بنا به دلایل گوناگون مساله حجاب در ایران به یک مساله سیاسی بدل شده است که تصمیمگیری عاقلانه درخصوص آن را دشوار میکند. یک نوع حجاب خاص (چادر مشکی و…) در ایران به یک نماد بدل شده تا از طریق آن اسلامی بودن جامعه ایران نمایان شود. » وی در ادامه میافزاید: «اگر به حجاب به عنوان یک پدیدار مهم اجتماعی نگاه شود، محل بحث و تبادلنظر درخصوص آن محیطهای دانشگاهی، رسانهها و کرسیهای آزداندیشی است. اینکه دو قطبی باحجاب و بیحجاب شکل بگیرد و به سطوح میدانی جامعه کشانده شود، باعث شکلگیری تصاویری از جنس تصاویری که امروز در شبکههای اجتماعی دیدیم، میشود. دو گروه در اتوبوس درون شهری ناگهان با هم درگیر میشوند و همدیگر را میزنند. شما ببینید در همین هفته که با عنوان هفته عفاف و حجاب، نام گرفته، کدام بحث قوی و علمی با حضور طرفهای موافق و مخالف در صدا و سیما، محیطهای دانشگاهی و رسانهای شکل گرفته است. یکسری محتوای غیرعلمی و سطحی با صرف هزینههای میلیاردی ترویج میشود، بدون اینکه موضوع از منظر علمی و آکادمیک بررسی شود.»