شناخت انواع هپاتیت

به گزارش طلوع سیاست به نقل از پایگاه خبری معاصر، انواع هپاتیت شامل هپاتیت A و B و Cو D و E و F و G و H هستند که ما به مهمترین آنها پرداخته ایم.

تشخیص هپاتیت A: 

بزای تشخیص این نوع ویروس آزمایش خون و عکس العمل بدن به واکسن هپاتیت مورد برسی قرار میگیرد.در آزمایش خون آنزیم های کبدی و وجود آنتی بادی های هپاتیت A برسی می‌شود.در این نوع بیماری مصرف داروهایی مثل استامینوفن و داروهای ضدتهوع پیشنهاد نمی‌شود.طول عمر بیماران مبتلا به هپاتیت A به عواملی مثل سن،وضعیت سلامتی و نوع و شدت درمان انجام شده،بستگی دارد.با درمان صحیح افراد می‌توانند عمر طولانی داشته باشند.این نوع هپاتیت واکسن دارد که در دو مرحله تزریق می‌شود که دوز دوم آن شش ماه بعد از دوز اول تزریق خواهد شد.

علائم هپاتیت A :

درد شکم،زردی،تب و تهوع و استفراغ و حتی خستگی است.(درد عضلانی،اسهال یا یبوست وحتی جوش پوستی از دیگر علائم هستند).برای جلوگیری از ابتلا به این نوع ویروس باید نظافت شخصی مثل شستن مرتب دست ها و استفاده نکردن از وسایل شخصی دیگران را رعات کرد.

هپاتیت A در بارداری :

این نوع هپاتیت در افراد باردار شایع نیست و میزان مرگ و میر در این افراد پایین است.نوزادی که از فرد مبتلا به هپاتیت A متولد شده لزوما به این بیماری مبتلا نیست و آنتی بادی و ترانس آمیناز نرمالی دارد.

راه های انتقال هپاتیت A :

افراد زمانی به این نوع هپاتیت مبتلا می‌شوند که از عواملی مثل غذا،آب آلوده به این ویروس استفاده می‌کنند.(از راه روده یا مسیر مدفوعی-دهانی منتقل می‌شود).حتی این ویروس از طریق تماس شخصی نزدیک با یک فرد آلوده نیز سرایت می‌کند.این ویروس باعث التهاب کبد شده و سپس عملکرد آن مختل می‌کند.معمولا کسانی که به نوع خفیف این نوع هپاتیت مبتلا می‌شوند نیازی به درمان ندارند اما نوع شدید آن آسیب دائمی به کبد وارد می‌کند که باعث به خطر افتادن زندگی افراد می‌شود.این بیماری اگر مورد بهبودی قرار نگیرد،موجب سرطان کبد و سیروز کبدی می‌شود.افراد مبتلا به هپاتیت A نسبت به نوع C و B کمتر به سرطان مبتلا می‌شوند.

درکل بیشتر مبتلایان به این نوع از هپاتیت،پس از گذراندن دوره بیماری در سه تا شش ماه کاملا بهبود پیدا کرده و آسیبی دائمی به کبدشان وارد نمی‌شود.

هپاتیت B :

این نوع از هپاتیت یکی از جدی‌ترین انواع هپاتیت است که در بیشتر افرادی که مبتلا می‌شوند در ابتدا اثری از نشانه های بیماری دیده نمی‌شود.

در ابتدا بهتر است بدانیم که هپاتیت B از طریق خون،مایع منی و سایر مایعات بدن، تماس جنسی با افراد آلوده،استفاده از سوزن های آلوده و سایر وسایل دارویی مشترک و حتی این بیماری توسط افراد آلوده به نوزاد تازه متولد شده در زایمان نیز منتقل می‌شود.در صنعت پزشکی از طریق دندان پزشکی غیر استریل و آلوده،روش های مختلف پزشکی،خالکوبی با وسایل آلوده،استفاده مشترک وسایلی مثل مسواک، این ویروس به افراد منتقل می‌شود.با واکسیناسیون در بدو تولد می‌توان خطر این ویروس را تا حد قابل توجهی کاهش داد.

انواع هپاتیت B :

حاد : در این نوع به ندرت کبد آسیب میبیند و افراد به راحتی درمان و بهبود پیدا می‌کنند.درمان آن،هم مصرف مایعات فراوان،استفاده از داروهای ضد التهاب و در صورت لزوم بستری است.از زمانی که به این ویروس مبتلا شدید تا شش ماه بعد،شما مبتلا به هپاتیت حاد هستید.برای تشخیص،آزمایش خون و سونوگرافی کبد انجام می‌شود.

مزمن : زمانی رخ می‌دهد بیش از شش ماه از اولین باری که به این ویروس مبتلا شدید بگذرد و ممکن است سال ها بدون هیچ علائم جانبی پیشرفت کند.علائم آن شامل خستگی و تغییر رنگ ادرار و مدفوع و احساس درد در کبد است که می‌تواند باعث اسکار کبد و سرطان شود.

راه های تشخیص :

رایج ترین راه، آزمایش خون (آزمایش آنتی ژن سطحی) است.تست عملکرد کبد،آزمایشات سرولوژیک.

هپاتیت B در بارداری :

هپاتیت B در بارداری می‌تواند به نوزادان منتقل می‌شود.اگر مادر مبتلا باشد نوزاد در معرض خطر قرار دارد و اگر در بدو تولد نوزاد درمان نشود،احتمال مبتلا شدن به هپاتیت مزمن ۹۰درصد بیشتر خواهد شد.

راه های انتقال :

خون و مواد خونی آلوده،وسایل جراحی(همچنین پزشکان هم بدلیل روش های پزشکی غیرایمن مثل دوباره استفاده کردن از وسایل پزشکی و یا حتی نپوشیدن گام و دستکش و عینک،در معرض ابتلا قرار دارند.)،شیردهی،بوسه،نیش حشره از دیگر راه های انتقال هپاتیت هستند.

پیشگیری:

بهترین و موثرترین راه برای مبتلا نشدن،واکسن زدن است.واکسن هپاتیت B ایمن و موثر است و محافظت طولانی در برابر این ویروس دارد.به نوزادان و نوجوانان و حتی بزرگسالانی که این واکسن را نزده‌اند توصیه می‌شود که تزریق کنند.یکی از مهمترین اقدامات برای پیشگیری از ابتلا به این ویروس،رابطه ی جنسی ایمن است.درمان خاصی برای هپاتیت حاد وجود ندارد چون سیستم ایمنی بدن،عفونت را خودکار پاک می‌کند اما افرادی که به هپاتیت مزمن مبتلا هستند ممکن است نیاز باشد برای مدیریت کردن عفونت،داروهای ضد ویروسی مصرف کنند.

درکل ویروس هپاتیت B به خاطر بهداشت نامناسب به وجود می‌آید ولی با رعایت بهداشت و تغذیه ی مناسب،می‌توان از ابتلا به این ویروس جلوگیری کرد.

هپاتیت D :

هپاتیت D که به اسم هپاتیت دلتا شناخته می‌شود،یک عفونت ویروسی است که فقط در افرادی که قبلا به هپاتیت B مبتلا شده اند رخ می‌دهد.در این ویروس التهاب کبد اتفاق می‌افتد که این امر موجب مختل شدن عملکرد کبد می‌شود که در دراز مدت باعث مشکلات کبدی مثل سرطان و زخم های کبدی خواهد شد.این ویروس تنها در حضور ویروس هپاتیت B قابل انتقال است و باعث تشدید شدن علائم هپاتیت B می‌شود.

روش تشخیص :

آزمایش خون، تست های سرولوژیک،تست عملکرد کبد،آزمایش هپاتیت B معمولا قبل از هپاتیت D انجام می‌شود.مشاوره با متخصص مراقبت های بهداشتی برای تفسیر نتایج آزمایش اهمیت دارد.

علائم :

علائم و روش انتقال هپاتیت D مانند هپاتیت B است.

درمان :

درمان این نوع هپاتیت شامل مدیریت علائم و عوارض عفونت است.درحال حاضر درمان ضد ویروسی خاصی برای هپاتیت D وجود ندارد.تغذیه ی کافی و پرهیز از الکل و برخی داروها که آسیب بیشتری به کبد وارد می‌کنند اهمیت زیادی دارد.درمان هپاتیت B می‌تواند به بهبود نتیجه کلی هپاتیت D کمک کند.پیوند کبد در موارد شدید هپاتیت D انجام می‌شود.واکسینه شدن در برابر هپاتیت B کمک شایانی می‌کند تا فرد درگیر عفونت همزمان با هپاتیت D نشود.

انتهای پیام