به گزارش پایگاه خبری طلوع سیاست
به گزارش خبرگزاری ایمنا، یکی از ویژگی‌های ضروری برای مسئولان جمهوری اسلامی که رهبر انقلاب به دفعات در مورد آن تاکید کردند، «تقوای سیاسی» است، ویژگی که کمتر از یک هفته قبل بار دیگر توسط ایشان در دیدار رئیس و اعضای مجلس خبرگان رهبری مطرح شد. رهبر انقلاب اسلامی روز پنجشنبه با اشاره به توصیه‌های مکرر امیرالمؤمنین‌علیه‌السلام به فرمانداران خود در خصوص رعایت تقوای الهی، یکی از ضرورت‌های قطعی برای مسئولان و دست‌اندرکاران جمهوری اسلامی را تشرع و پایبندی آنها به مراقبت از حلال و حرام و اجتناب از دروغ و غیبت و تهمت خواندند و افزودند: همچنان‌که در امور شخصی موظف به رعایت تقوا هستیم، در محیط سیاسی و کاری هم باید با رعایت تقوا، از محرمات اجتناب کرد.
تاکید مجدد ایشان بر «تقوای سیاسی» پس از آن بود که ایشان در هشداری مهم، سخنان اختلاف‌انگیز، دعوا راه‌انداختن‌ها و ستیزه‌گری‌های دشمن‌پسند را موجب تلخ شدن شیرینی تشکیل مجلس جدید خواندند و گفتند: منتخبان مجلس جدید مراقبت کنند و نگذارند شیرینی تشکیل مجلس در کام مردم و فضای سیاسی با طراوت کشور تلخ شود، ضمن اینکه اگر مجلس دچار دعوا و ستیزه و مقابله و جبهه‌بندی‌های گوناگون شود، از کار اصلی خود باز می‌ماند.
ایشان پیش‌تر در سخنرانی دیگری تقوای سیاسی را لازمه مسئولان کشور در همه قوا دانسته بودند و گفته بودند: اگر تقوا نباشد همه کارها خراب است. وقتی تقوا بود هر تصمیمی که انسان می‌گیرد و هر حرفی که میزند، برای مصلحت مردم و رضای خدا است. در این صورت صراط مستقیم پیموده خواهد شد. وقتی تقوا نباشد، انسان از روی عصبانیت و کینه‌ورزی و طمع حرف میزند یا اقدام می‌کند. تقوای سیاسی یعنی هرکس که در کار سیاست است، سعی کند با مسائل سیاسی صادقانه و دردمندانه و از روی دلسوزی برخورد کند. (۱۳/۳/۱۳۹۵)
مصداق‌یابی‌های سیاسی و امتداد اختلاف افکنی‌ها
هشدار رهبر انقلاب در مورد حواشی مجلس و تاکید مجدد ایشان بر رعایت تقوای سیاسی، آن هم چند ماه پیش از تشکیل پارلمان دوازدهم می‌تواند زنگ خطری باشد، که در صورت عدم رعایت می‌تواند چهار سال روند قانون گذاری و نظارت در کشور را به جای امور اصلی سرگرم امور کم اهمیت کند، زیرا مجلس جدید می‌تواند خونی جدید مجموعه سیاسی کشور تلقی شود اما این به شرطی است که موضوعاتی که در زمان تبلیغات انتخابات رخ داد، به درون پارلمان سرایت نکند.
در این دوره گرم شدن فضای انتخابات به ویژه در استان تهران با مجموعه اقداماتی همراه شد که چاشنی بی اخلاقی داشت و بعد از اعلام نتایج رسمی انتخابات نه تنها تمام نشده بلکه مضاعف شد. البته به نظر می‌رسد برخی با توجه به تذکر رهبر انقلاب بازهم دست از این بی اخلاقی‌ها برنداشته و این بار با مصداق یابی‌های سیاسی در مورد تذکر ایشان اصل هدف بیانات رهبر انقلاب را به حاشیه بردند.
درواقع رهبر معظم انقلاب در دیدار با اعضای مجلس خبرگان رهبری با بیان تذکری به منتخبان مجلس دوازدهم، تصمیم داشتند فضای سیاسی کشور را از رقابت‌های واجد بی اخلاقی دور کنند، اما قطعاً مصداق یابی برخی راه یافتگان به پارلمان امروز می‌تواند شعله اختلافات و بداخلاقی‌ها را بیشتر کند، زیرا برخی دیگر از منتخبین با پاسخ دادن به مصداق یابی‌ها در این آتش اختلاف دوباره دمیدند.
نزاع‌های سیاسی با تمام آسیب‌هایش را شاید تا قبل از هر انتخاباتی بتوان نادیده گرفت اما تداوم آن به پس از انتخابات باعث می‌شود تا نهادی که اساساً با هدف رفع مشکلات مردم بنا شده به ضد خود بدل شده و قربانگاه منافع ملی باشد. رهبر انقلاب نیز در دیدار با منتخبان مجلس خبرگان آسیب‌های ستیزه‌گری و سخنان اختلاف‌برانگیز بر مجلس دوازدهم را برشمرده و چرایی پرهیز از این نزاع را با ذکر دلایلی تشریح کردند.
۱. تلخ شدن کام مردم
هر مجلسی با توجه به ورود نیروهای جدید مملو از طراوت و انگیزه‌های تازه برای حرکت رو به جلو و رفع دغدغه‌های جامعه است. طبیعتاً تغییرات به‌وجود آمده در مردم نیز ایجاد شادابی کرده و آنها را نسبت به اقدامات جدید امیدوار می‌کند اما برای این شیرینی نیز همیشه عوامل مخربی وجود دارد. سخنان اختلاف برانگیز از آنجایی که مانع از شنیده شدن ایده‌های اصلاحی شده و نمایندگان را در نگاه مردم بی‌اعتبار می‌کند. این رویکرد هم امید و نشاط اجتماعی را از بین می‌برد و هم انگیزه و توان منتخبان را کاهش داده و نشاط ارزشمندی که می‌توان عامل تحرک باشد را هدر می‌دهد.
۲. اتلاف توان مجلس
سخنان اختلاف‌انگیزی که رهبر انقلاب از آن به ستیزه‌گری تعبیر می‌کنند، باعث می‌شود تا توان مجلس به‌جای اینکه صرف برنامه‌ریزی و عملیات شود، صرف خنثی کردن رویکردهای تخریبی شود. اختلاف‌افکنی همچنین باعث می‌شود نیروها به‌جای انسجام بخشیدن به یکدیگر و افزایش قدرت، به تقابل با یکدیگر پرداخته و توان هم را هدر دهند.
۳. منافات داشتن بی‌اخلاقی با تشرع
فارغ از اثرات جانبی‌ای که اختلاف‌برانگیزی‌ها بر ماهیت مجلس می‌گذارد، این اقدامات خلاف موازین شرعی است که یک دست‌اندرکار در جمهوری اسلامی باید به آن پایبند باشد. واژه جمهوری اسلامی زمانی تحقق پیدا می‌کند که هم نظام دموکراسی آن برگرفته از اسلام باشد و هم فارغ از بعد نظام سیاسی مسئولان آن نیز به احکام اسلام پایبند باشند؛ احکامی که پرهیز از دروغ، غیبت و تهمت بخشی از آن است.
با توجه به آنچه گفته شد به نظر می‌رسد چاره کار این است که در وهله اول همه فعالان سیاسی بیش از هرکسی خود را مخاطب بیانات رهبر انقلاب تلقی کنند و از تلخ کردن جامعه بعد از انتخابات بپرهیزند، از طرف دیگر در ماه‌های آتی چهارچوب همکاری را با وجود اختلاف را جایگزین گروکشی‌های سیاسی بی فایده اخیر کنند. نباید فراموش کرد که حرکت از وضع موجود به سمت وضع مطلوب، بیش از هر چیز نیازمند اتحاد و مطرح کردن فکرها و ایده‌های نو برای حل مسائل است، راهی که اگرچه دشوار است اما، مانند جاده تخریب و دشمنی، به بی راهه نمی‌رسد.
